آزمایشگاه باید با یکی از روش های موجود رفرنس اینتروال کیت را در آزمایشگاه خود تعیین کند.
هر آزمایشگاهی نیز باید بر اساس خصوصیات تست مورد نظر از روش های اختصاصی برای تعیین محدوده مرجع استفاده نماید.
اگر تستی از توزیع نرمال پیروی کند و توزیع مقادیر بر اساس توزیع گوسین باشد بهتر است از روش پارامتریک استفاده نمائید.
توجه : اگر نمی دانید از توزیع نرمال پیروی می کند یا نه از روش نان پارامتریک استفاده کنید.
و اگر عدد صفر هم جزء محدوده مرجع باشد باید از روش لگاریتمی استفاده کنید مانند بیلی روبین ولی برای بقیه پارامتر ها هم می توان از روش لگاریتمی استفاده کرد .
بنابر این مهم این است که بدانید روش لگاریتمی برای ارزیابی این نوع دامنه طبیعی مناسب تر است و یا ارزیابی پارامتریک برای توزیع نرمال مناسب تر است .
روش Probability (قانون احتمالات):این روش 3 روش دیگر را پوشش میدهد،پس اگر ندانستید تست شما از کدام یک از 3 روش دیگر پیروی میکند میتوانید این گزینه را انتخاب نمایید.
تعداد نمونه بر اساس روش CLSI برابر 120 نمونه و بر اساس FDA , CLIA برابر 20 و یا حداکثر 40 تا 60 نمونه کافی است.نمونه ها باید از مراجعین سالم آزمایشگاه باشند. سابقه مصرف دارو یا بیماری نداشته باشند.
نکته مهم : روش کار برای تائید Reference interval در زمان تغییر سریال کیت و یا تعویض کیت : تعداد 20 نمونه که با کیت قدیم انجام شده است را انتخاب نموده و با کیت جدید هم مورد ارزیابی و سنجش قرار می گیرد. آزمون رگرسیون یا معادله بازگشت برای این دو سری داده ( مقادیر بدست آمده با کیت قدیم و جدید ) انجام می شود.
در فرم زیر تاریخ، تست، دستگاه ، کیت و نوع روش تعیین رفرانس اینتروال را انتخاب نمایید و ضریب اطمینان را مشخص نمایید . سپس اعداد را وارد نمایید.
اگر رفرانس اینتروال آزمایشگاه که در نرم افزار تعیین کردید در محدوده بروشور کیت قرار بگیرد می توانید از رفرانس اینتروال نرم افزار برای آزمایشگاه خود استفاده نمایید . ولی اگر در محدوده بروشور کیت نبود باید از همان رفرانس بروشور کیت استفاده نمایید.