ارزیابی خطی بودن اتوآنالایزر یا دقت در برداشت نمونه و محلول،همان ارزیابی صحت فتومتریک دستگاه های اتوآنالایزر است که باید به طور مرتب مورد ارزیابی و بررسی قرار گیرد و مقدار Bias ثابت و Bias نسبی مشخص شود.
در واقع بررسی این موضوع است که با توجه به اینکه مقدار نمونه برای تست های مختلف در اتوآنالایزر از 2 میکرولیتر تا 20 میکرولیتر متفاوت است و این ارزیابی برای مشخص کردن این مسئله است که،آیا این روند از روند خطی بودن پیروی می کند یا خیر.
به عبارت دیگر این مسئله باید در اتوآنالایزر مشخص شود که آیا دقت اتوآنالایزر در برداشت نمونه در مقادیر پائین تر مانند 2 میکرولیتر و مقادیر بالاتر از دقت خوبی برخوردار است یا خیر.
ارزیابی خطی بودن ( صحت فتومتریک ) اتوآنالایزر وابسته به تست نبوده و فقط ارزیابی قدرت منبع نوری ( لامپ و فیلتر ها) ملاک است و با خطی بودن کیت ها برای ارزیابی محدوده گزارش دهی که برای هر تست به طور مستقل انجام می شود،متفاوت است .
برای این کار از محلول دی کرومات پتاسیم 0.18g/dl به عنوان نمونه( Sample )و اسید سولفوریک 0.005M و یا اسید پرکلریک 0.001M به عنوان معرف( Reagent )استفاده می شود.
در دستگاه به صورت الگوریتم موجود در نرم افزار،در 7 جایگاه مقدار نمونه و مقدار معرف تعریف می شود .
با دستگاه مورد نظر مقدار جذب نوری نمونه ها را در طول موج 340 نانومتر چند بار قرائت نموده و میانگین آن را در جایگاه Observed Value یادداشت نمایید.
در ادامه نرم افزار مقادیر پارامتر های Recovery را محاسبه نموده و با استفاده از نمودار،خطی بودن مشخص می شود.
از مقادیر نمونه 2 ، 5 ، 8، 11 ، 14 ، 17 ، 20 میکرولیتر برای دستگاه تعریف می شود و از معرف به مقدار 248 ، 245 ، 242 ، 239 ، 236، 233 و 230 میکرولیتر برای لوله ها تعریف می شود.
تفسیر : اگر مقدار بازیافت بدست آمده در محدوده 95% تا 105% باشد سیستم فتومتریک دستگاه سالم است .
