Linearity اتوآنالایزر

ارزیابی  خطی بودن اتوآنالایزر یا دقت در برداشت نمونه و محلول همان ارزیابی صحت فتومتریک دستگاههای اتوآنالایزر است که باید به طور مرتب مورد ارزیابی و بررسی قرار گیرد و مقدار بایاس ثابت  وبایاس نسبی مشخص شود.

   در واقع بررسی این موضوع است که باتوجه به اینکه مقدار نمونه برای تست های مختلف در اتوآنالایزر از 2 میکرولیتر تا 20 میکرولیتر متفاوت است و این ارزیابی برای مشخص کزدن این مسئله است که آیا این روند از  روند خطی بودن پیروی می کند با خیر ؟
به عبارت دیگر این مسئله باید در اتوآنالایزر مشخص شود که آیا دقت اتوآنالایزر در برداشت نمونه در مقادیر پائینتر مانند 2 میکرولیتر  و مقادیر بالاتر از دقت خوبی برخوردار است یا خیر؟ 

ارزیابی خطی بودن ( صحت فتومتریک ) اتوآنالایزر  وابسته به تست نبوده و فقط  ارزیابی قدرت منبع نوری ( لامپ و فیلتر ها ) ملاک است و با خطی بودن کیت ها برای ارزیابی محدوده گزارش دهی که برای هر تست مستقلا انجام می شود  متفاوت است .

برای این کار از محلول دی کرومات پتاسیم 0.18g/dl به عنوان نمونه ( Sample )  و اسید سولفوریک 0.005M و یا اسید پرکلریک 0.001M به عنوان معرف  (  Reagent) استفاده می شود.

دستگاه را به صورت الگوریتم موجود در نرم افزار در 7 جایگاه  برای مقدار نمونه و مقدار معرف تعریف می شود .

با دستگاه مورد نظر مقدار جذب نوری نمونه ها را  چند بار قرائت  نموده و میانگین آن رادر جایگاه Observed Value  یادداشت شود

در ادامه نرم افزار مقادیر  پارامتر های Recovery  را محاسبه نموده و با استفاده از نمودار خطی بودن مشخص می شود.

از مقادیر نمونه 2 ، 5 ، 8، 11 ، 14 ، 17 ، 20 میکرولیتر برای دستگاه تعریف می شود و از  معرف به مقدار 248 ، 245 ، 242 ، 239 ، 236، 233 و 230 میکرولیتر برای لوله ها تعریف می شود.

تفسیر : اگر مقدار بازیافت بدست آمده در محدوده 95% تا 105%  باشد سیستم فتومتریک دستگاه سالم است .