آزمون من ویتنی یک روش غیرپارامتری است که برای مقایسه دو گروه مستقل داده ها استفاده میشود
این آزمون زمانی کاربرد دارد که داده ها توزیع نرمال نداشته باشند یا با فرضیات آزمون های پارامتری همخوانی نداشته باشد
شرایط استفاده از آزمون من ویتنی
داده ها از دو گروه مستقل باشند (یعنی هیچ جفت یا وابستگی وجود ندارد)
متغییر مورد بررسی به صورت پیوسته یا رتبه ای است
توزیع داده ها نیازی به نرمال بودن ندارد ،اما بهتر است شکل توزیع ها در گروه ها مشابه باشد تا نتیجه قابل تفسیرتر باشد
تصور کنید میخواهید سطح یک بیومارکر (مثلا سطح یک پروتئین خاص)را در دو گروه بیماران مقایسه کنید ؛گروهی بیماران مبتلا به یک بیماری و گروهی سالمان.
از آنجا که رکوردهای دو گروه از یکدیگر مستقل هستند که ممکن است توزیع این پروتئین در آنها نرمال نباشد که این آزمون مناسب است
در این آزمون ،به جای مقایسه میانگین ها،داده ها به رتبه تبدیل می شوند و سپس مجموع رتبه ها برای هر گروه محاسبه و با یکدیگر مقایسه میشود
در جدول سمت چپ خوانش داده های گروه اول و دوم را وارد میکنید تا جدول سمت راست داده ها را رتبه بندی کند
عدد کوچک تر U statistic (U1یاU2) به عنوان شاخص آزمون در نظر گرفته میشود
مقدار U critical طبق جدول من ویتنی مشخص میشود
زمانی که مقدار Ustatistic کوچکتر از U critical باشد یعنی دو سری داده با هم اختلاف معناداری دارند و برعکس
مثال:
جدول زیر مقادیر بار ویروسی Viral-Load را در گروه های تحت درمان و درمان نشده نشان میدهد بررسی نمایید که آیا در بین گروه ها اختلافی وجود دارد ؟
درمان نشده | درمان شده |
540 | |
670 | |
900 | |
900 | |
1000 | |
1200 | |
1300 | |
4200 | |
4500 | |
4650 | |
5000 | |
6100 | |
7400 | |
7500 |

تفسیر
زمانی که مقدار Ustatistic کوچکتر از U critical باشد یعنی دو سری داده با هم اختلاف معناداری دارند
یعنی بار ویروسی در افرار درمان شده با افراد درمان نشده متفاوت است